հարցազրույցը ԼՂՀ նախկին արտգործնախարար Արման Մելիքյանի հետ:
-Պարոն Մելիքյան, վերջին շրջանումկարծես թե սահմանագծումիրավիճակը համեմատաբար հանգիստէ, սակայն օրերս ռուսաստանյան«Ռեգնում» գործակալությանը ՊԲհրամանատար Լ. Մնացականյանըհարցազրույց էր տվել՝ հայտարարելով,որ ռազմական գործողությունների վերսկսման հնարավորությունը շարունակում էբարձր մնալ: Ի՞նչ է սա նշանակում Ձեր կարծիքով:
-Կարող եմ ասել միայն, որ պատերազմական գործողությունների վերսկսման համար ձևավորված քաղաքական նախադրյալները դեռևս առկա են և կարող են ցանկացած պահի նոր թեժացման պատճառ դառնալ: Հայաստանում ապրիլյան ռազմագործողությանը հետևած իրադարձությունները, թերևս, որոշ ժամանակով հետաձգեց հնարավոր նոր ռազմական սրացումը, սակայն պատերազմի թեման ամենևին էլ սպառված չէ, քանի դեռ ՀՀ և ԼՂՀ իշխանությունները քաղաքական-դիվանագիտական մակարդակում համարժեք մոտեցումների արդյունավետ համակարգ չեն մշակել: Իմ կարծիքով, անգամ չեն էլ սկսել աշխատել այդ ուղղությամբ:
-Պարոն Մելիքյան, նույն հարցազրույցի ժամանակ Լ. Մնացականյանը նաև ասել էր,որ եթե ռազմական գործողությունները շարունակվեին, հայկական կողմըկկարողանար վերականգնել կորսված դիրքերն ամբողջությամբ, միևնույն ժամանակհույս հայտնել, թե մի օր հայկական կողմը հնարավորություն կունենա հետ վերցնելկորսված դիրքերը: Արդյոք սա ուղերձ էր Մոսկվային:
Արման Մելիքյան
-Ես հասկանում եմ, որ պարոն Մնացականյանը ռազմական գործիչ է, և իր խնդիրն է ցույց տալ, որ ունենք մարտունակ բանակ, բայց այս պնդումն անելով նա, գուցե ակամայից, ներխուժեց քաղաքականության ոլորտ: Եթե համառոտ պարզաբանելու լինենք հարցը, ապա իր ասելով ստացվում է, որ հակառակորդի գործողությունների արդյունքում մենք տարածք ենք կորցրել, որը կարող էինք ետ գրավել, բայց անհայտ ու անհասկանալի պատճառներով նախընտրել ենք այն թողնել հակառակորդի վերահսկողության տակ՝ ապավինելով մեկ այլ հարմար առիթի: Ըստ էության, այս առումով կարելի է ասել, որ զինվորական ղեկավարը տարածքների կորստի պատասխանատվությունը վերահասցեագրեց քաղաքական ղեկավարությանը: Այսինքն՝ տարածքի կորուստը ոչ թե բանակի մեղքով է եղել, այլ քաղաքական որոշման արդյունք է, իսկ այդ որոշումն էլ, գուցե, մոտ ապագայում կարող է փոխվել, ու այդ ժամանակ բանակը ետ կբերի կորսվածը: Իր անելիքը վերադասի հրամանը կատարելն է, և նա կարող էր ընդամենն ասել, որ հրաման ստանալու դեպքում մեր բանակը կորցրածը ետ կբերի կամ էլ կորցրածի տասնապատիկը կառնի իր վերահսկողության տակ: Իսկ ընդհանրապես, ես այն տեսակետն ունեմ, որ ապրիլյան ռազմագործողությունը ոչ այնքան պատերազմի, որքան հենց բուն քաղաքականության ոլորտին վերաբերող երևույթ էր:
-Պարոն Մելիքյան, տարբեր մակարդակներում դեռ շարունակում են տարածքներիվերադարձի թեման քննարկել: Ի՞նչ եք կարծում, բանակցային գործընթացը հիմա ի՞նչփուլում է, և արդյոք նման հարց կա օրակարգում:
-Բանակցային գործընթացում պաշտոնական Բաքվին իրապես հետաքրքրող միակ թեման հենց տարածքների վերադարձի թեման է: Ընդ որում, մենք պետք է նկատի ունենանք այն, որ Ադրբեջանը խոսում է պաշտոնական Ստեփանակերտի վերահսկողության տակ գտնվող բոլոր տարածքների վերադարձի մասին՝ Շուշին ու Ստեփանակերտը ներառյալ: Հայկական կողմերը երբեք բանակցային օրակարգը փոխելու որևէ առաջարկով հանդես չեն եկել, ուստի տարածքները հանձնելու խնդիրը շարունակում է արդիական մնալ ինչպես Ադրբեջանի, այնպես էլ Մինսկի խմբի համանախագահության կամ, առնվազն, դրա անդամը հանդիսացող որոշ միջնորդների համար: Պետք չէ սին հույսեր տածել առ այն, որ այս թեման ինքնիրեն կանէանա. այդ ուղղությամբ աշխատել է պետք:
|
